FAQ
Het is niet toegestaan om solo te gaan op een duo wedstrijd.
Het is dus van belang een teamgenoot te vinden.
De Amphiman Facebook pagina kan een oplossing zijn.
Er zijn ook andere sites zoals Swimrun Belgium Forum, Swimrun France Forum.
Tijdens de inschrijving wordt duidelijk aangegeven of de licentie inbegrepen of niet.
Voor LLEH moet je een extra verzekering nemen via ÖtillÖ.
Voor De Schorre nemen wij de vezekering op ons.
Echter deze verzekering dekt enkel schade aan de atleet door externe factoren tijdens de wedstrijd.
Ja, dat is mogelijk.
LLEH: je hebt een link gekregen waar je zelf de aanpassingen kan doen.
De Schorre: Stuur een mailtje hiervoor naar info@amphiman.be
Neen, we kunnen je niet verplichten, maar het is uiterst raadzaam. Daar worden ook de laatste nieuwtjes zoals watertemperatuur en eventuele trajectwijzigingen gemeld. Er is daarna zeker nog tijd genoeg om je om te kleden.
LLEH: Ja, er wordt prijzengeld voorzien voor de top 3 in de 3 categorien (mannen, gemengd, vrouwen) op de marathon afstand.
Details op LLEH Marathon details pagina
De Schorre: geen prijzengeld
Er is een hele sectie ‘Tips&Tricks’ met allerlei interessante weetjes hoe je de wedstrijd best aanpakt.
Het valt allemaal wel mee.
Er wordt eerst wat gelopen vooraleer er gezwommen wordt, daar krijg je al wat warm van, waardoor het koude water minder erg is. Bovendien zijn het ALLEMAAL redelijk korte zwemstukken (max 800m). En kan je tussen de zwembeurten terug warm krijgen.
Er zal genoeg gezweet worden in de wetsuits dat zwemmen zelfs afkoelt.
Een maand voor de wedstrijd worden er meetingen uitgevoerd en worden dan wekelijks opgevolgd.
De temperaturen worden vermeld op de briefing.
Het belgisch weer kan alle kanten uit, maar we hebben alle jaren begin mei temperaturen gehad boven de 20 graden Celsius.
Er is aan de start een ruime parking met een mobilehome zone. large mobile home parking.
Er is ook mogelijkheid iets verder in Parc Landal een plekje te vinden.
Naast de ingang van het onthaalcentrum LINKS is een douche-wagen geïnstalleerd met een tent voor het omkleden.
Het traject is volledig bewegwijzerd. Op het land is dat hoofdzakelijk door spanlinten in de bomen of struiken en op moeilijke plaatsen met wegwijzertjes. In het water is er steeds een vlag aanwezig aan de overkant van het water naar waar gezwommen moet worden.
Ja, dit is héél strikt op te volgen.
De maximale verschillen zijn: 10 meter op het land en in het water.
Indien de verschillen groter zijn wordt je tijdens het zwemmen of het lopen door de organisatie tegengehouden totdat de tweede terug kan aansluiten.
(zie 8.1 en 8.2 van het reglement)
Indien de verschillen groot zijn is een (rekbaar) koord een mogelijke oplossing.
Ja. Het is een mooie en goeie.
Bovendien krijg je een kleur volgens je categorie (mannen, gemengd, vrouwen). Je kan overwegen er nog een neopreen eronder aan te doen.
Ja, er wordt hard aangedrongen dat te doen.
Het volstaat je teamnummer op tet geven bij iemand van de organisatie onderweg of aan de aankomst.
Anders kan het zijn dat je als vermist staat aangegeven met een heuse zoekactie en kosten tot gevolg (zie pt 8.4 van het reglement)
Neen.
Daarvoor is het water te koud. Een korte mag wel.
Als je er geen hebt is er eentje huren een goed idee.
Neen.
Het hesje moet je altijd aanhouden. Je kan ervoor gediskwalificeerd worden.
Je hebt wel het recht het (al lopende) uit de doen om je pak aan of uit te doen. Daarna doe je het hesje terug aan.
Het beste is over dezelfde weg terug te keren, tot je de linten of pijltjes terug tegenkomt. De linten kunnen een bocht maken van je weg, dus afsnijden in de hoop het traject terug te vinden kan de zaak erger maken.
Wees alert met twee ! Je geraakt de linten sneller kwijt dan je lief is.
Ja, er zijn er verschillende voorzien met heel gevarieerd assortissement: sportdrank, gels, bananen, koeken, snoep….
Aan de aankomst in het Athlete Parc is ook een ruim aanbod voorzien.
De plaatsen van de bevoorrading zijn te vinden op de parcours pagina.
LLEH: Enkel de Marathon afstand kent cut-off tijden. Zie de LLEH Marathon detail pagina
De Schorre: geen cut-off tijden.
De spectaculairste punten zijn waar ze uit het water komen en waar je ze dus ook kan zien naderen.
Stuur aub een mailtje naar info@amphiman.be en we zorgen voor de nodige info.
Tips & Tricks
Gebaseerd op eigen ervaringen kunnen we dit suggereren:
Alle attributen van Paddles, pull buoy, touw, camelback zijn toegestaan. Denk hieraan: hoe meer materieel je meedraagt, hoe meer parameters die kunnen fout gaan.
Oefen of je beter af bent met een pull buoy dan zonder. Als je het je helpt bij het zwemmen maar het hindert tijdens het lopen…..
Kies je paddles niet TE groot . Je moet er 2 of ruim 4 km mee zwemmen, je kan onderweg niet zomaar beslissen ze niet aan te doen. Je moet ze immers meesleuren tot de aankomst.
Het geheim zit em in de transities. Zorg dat die vlot en goed gaan.
Bij het naderen van het water, zet je badmuts reeds op al lopend, doe je pak toe al lopend (indien je die opengezet hebt). Zorg dus dat je aan de voet van het water enkel je bril en paddles moet aandoen.
Bij het uitkomen is de ene sneller in staat te beginnen lopen dan de andere. Sommigen hebben last van duizelingen. Door training gaat dat over. Kwestie van korte afstanden te zwemmen en lopen ertussen om daaraan te wennen.
Door de snelle opeenvolging van zwemmen en lopen kan je de tel kwijt zijn van ‘waar zitten we nu? Hoeveel is het volgende stuk lopen?’. Wat de meeste doen is de afstanden op de paddle of arm schrijven en ook de bevooradingsposten zodat je eikpunten hebt mocht je de tel kwijt zijn.Er moet meer dan 30 km gelopen worden in LLEH op de marathon afstand. Een pak met lange aan de benen zorgt voor extra weerstand. Het valt dus sterk te overwegen je pak af te knippen net boven de knie.
Tijdens de lange loopstukken wordt het zwempak vaak afgedaan tot aan de heupen om oververhitting te voorkomen. Een pak met een conventionele rits van onder naar boven is beter, die kan je zelf al lopend toe doen. De moderne wetsuits (boven naar onder) zijn beter voor triatlon, maar minder voor swimrun.
Zorg voor schoenen die licht zijn, goed het water doorlaten en tegelijkertijd goede grip hebben. Er wordt over rotsen, bosgrond en zand gelopen en de schoenen zijn nat. Je hebt grip nodig.
Het water kan nog héél koud zijn begin mei, een neopreen badmuts onder de obligate wedstrijdbadmuts kan je een warm hoofd garanderen. Koud water kan je barstende koppijn bezorgen, en bovendien minder functionerend lichaam door onderkoelde hersenen.
Voor atleten die niet exact dezelfde snelheid hebben kan op touw lopen interessant zijn. Denk eraan: het is terug een extra parameter. Zorg voor rekbaar touw. Tijdens het lopen kan door de rek de schokken van het trail lopen grotendeels opgevangen worden. In het zwemmen heb je de zekerheid dat de wingman volgt.
Gebruik een kleurloos zwembrilletje. Je moet goed kunnen zien naar waar je zwemt. Recht zwemmen kan je veel zorgen besparen.
Overweeg gebruik van warm-up gels voor de benen, armen en rug. Het eerste watercontact is meerstal koud, daarna wordt het beter door het vele lopen.
Sommigen steken stukken isolatiemateriaal in de compressiekousen ipv een pull buoy te gebruiken
(of doen beide).Normaal zijn er genoeg bevoorradingsposten. Indien je toch extra voeding wil meedragen, denk dat je moet lopen en zwemmen. Vaste voeding kan op de maag liggen. Hou het licht dmv gebruik te maken van gewone of watergels.
Geschiedenis
Het idee van zwemlopen kreeg in 2002 een heel andere dimensie toen de broers Jesper en Matts Andersson een weddenschap aangingen met Anders Malm, eigenaar van het (enige) hotel Vardshus op het eiland Utö. De twee teams vertrokken uit het hotel in Utö om om ter snelst al zwemmend en lopend over de eilanden naar het hotel op Sandhamn. Het laatste team zou betalen voor hotel, eten en drinken en zou tevens eten en drinken wat het eerste team voor hen had besteld. Ze hadden er meer dan 24 uur voor nodig maar het weerhield ze niet om het jaar daarop terug te proberen. Ötillö was geboren (o till o, letterlijk “van eiland naar eiland”).
Toen Mats Andersson en Michael Lemmel iets later betrokken werden in deze Swimrun stonden er al snel meerdere teams aan de start (maar daarom nog niet aan de finish). De racerichting werd omgekeerd met start aan het Sandhamn hotel en finish aan het Utö’s Vardshus hotel. Nu staan er maximaal 120 ploegen in 3 categorieën aan de start (heren, dames en gemengd) voor wat is uitgegroeid tot het wereldkampioenschap Swimrun met atleten uit 26 landen.
In Zweden is het op korte tijd erg populair geworden en worden er her en der gelijkaardige wedstrijden georganiseerd. De ontwikkelingen gaan snel zowel qua materiaal als het trainingsniveau. Ötillö is daarbij steeds de referentie en voor deelname aan Ötillö worden nu kwalificatie wedstrijden georganiseerd. In 2014 vond de eerste kwalificatie wedstrijd buiten Zweden plaats: in Engadin (Zwitserland).
Na een deelname van Jan Syryn en Dirk Beersmans in 2014 aan zowel Utö Swimrun en Ötillö WC, kregen ze het virus te pakken. De ervaring was zo intens door de uiteenlopende landschappen en gebrek aan verveling door de snelle opeenvolging van zwem- en loopstukken.
Zo is het idee gegroeid deze geweldige ervaring te exporteren naar Belgie en kon de organisatie van een Swimrun in Belgie niet uitblijven. Amphiman was geboren.
Daarbij zijn we op zoek gegaan in België naar een plaats die de mogelijkheden biedt qua zwemmen en lopen, met veel bos en hoogtemeters. Er is maar 1 plaats in België die in aanmerking komt en dat zijn de Meren van de Eau d’Heure. Dit merencomplex is 4 keer zo groot als het 2de grootste meer in Belgie en bestaat uit 3 waterniveaus (2 dammen) die gegarandeerd de nodige hoogteverschillen leveren.
De aanwezigheid van de wateruitlopers en trails in de bossen bieden mogelijkheden voor de uitbouw van een mooi parcours.
In 2015 ging de eerste editie van start. Dat was 1 van de eerste wedstrijden buiten Scandinavië (1 in Zwitserland, 1 in Belgie, 3 in Frankrijk en 1 in Schotland).
In 2016 waren er al 180 wedstrijden in 19 landen en 4 continenten. Toen ging ook de eerste wedstrijd van start in de zuidelijke hemisfeer (Australië).
In 2018 is de sport nog verder uitgedeind: Zuid-Afrika, Uruguay, Brazilë, USA, Canada,….